1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
689
Okunma
Kuçücük elleri vardı ruhundaki,
Uyumayan çocugun ;
Gökyüzümüzdeki beyaz bulutlar gibi, Güzel ve yumuşak;
Tutardım ellerinden her gece,
Düşlerimde sessizce aglayarak.
Sanki mutluluktan yapılmış küçük devasa bir hücrede;
Kalplerimizin güneşi girerdi iceri Gözlerin gibi sen gibi parlak.
Ardından sevda kuşları konardı,
Pencereye usul usul fısıldaşarak.
Kaybolurdu umutsuzluk daima seninle,
Sonsuzlugun ülkesine akardı hayatımız hiç durmadan ;
Unuturdu zamanın yelkovanı tembelligi ardında;
Ve biterdi yalnızlıgın senfonisi biz oldukça ,
Varlığınla palazlanıp coşarak...
AYHAN SARI
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
