2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
969
Okunma
Uzun süre direndim o kareleri izlememeye
Çünkü biliyordum içimdeki tüm şiirlerin öleceğini
Ahh annelik kutsal meleklerin emanet hırkası dır
Kimi yüreğindeki ışıltısından parıldar
Kiminin hırkasını güveler yemiş gibi yoksun ahlaktan
Kolu bacağı kırılan çocuk hıçkırıkları yüreğime konakladı
İşte bu yüzden kolum kanadım kırıldı uçamadım
Saramadım yaralı yürekleri
İçime aktım kendimi gömdüm
Utandım
Utandın
Acıdım
Acıdın
Sen de ben de o çocuklar gibi anne şefkatine sarılmak istedik
Ben istedim
Eminim sizlerde benim gibi istediniz
Ve şimdi ağlıyorum
Sizlerde
Biraz buruk biraz ürkek çocuklar gibi
Mahmudiye Düzkaya
5.0
100% (4)
Cevap Yaz