Üşür ellerim sıcağında yüreğinin ;
Sonunu düşünmeden sensiz boşluğunda.
Bir sevdam kaldı yüreğimde, yüreğin ;
Ten sensiz , yürek sensiz. Sevda mavi bu dünyada….

Vursam da sevdanı yerden yere
Bir sen kaldın umudumun ışığında.
Yok olsan da canımdan , ayrılsan da
Bir sen kaldın umudumun ışığında.

Dört kelime kullan , ucunu denize at.
Yavaş yavaş topla meyvelerini.
Sonra olabildiğince açıl ve tam:
Neyse ! yoksay her şeyi başa dön.

Tam da sevmişken ve seni kaybetmemek için bulmuşken ;
Bu ayrılıkta neyin nesi ? Hiç düşündün mü…!
Neyse ! Boş ver unut her şeyi. Kendin ol.
Bütün hüzünlerimizi delik olan cebine koy.

Her gün anımsanmak ve hatırlanmak için,
Sonu olmayan gökyüzüne bak ve kendini sorgula…
Ya sevilmek için aşiyan bekleyen bulutlar ,
Ya seyredilmek için bekleyen yıldızlar….

Hatırlat seyrettiğin yıldızlara : onları…..
Seyrederken hüzünlenen bir bedenin varlığını.
Paylaşılan bitmeyecek gibi gelen yalnızlıkları;
Sonra , sonra şöyle bir irkil , kendini benim yerime koy.

Ve bil ki sevda yumağıdır . mavi ile sarılan.
Ya sevdiğin kadar varsındır o bedende
Ya da düşünde bile düşleyemediğin kadar.
Yokluğun cehennemin öbür adıdır bende;
Okyanusun en dibine düşmüş ıssız bir dalga ile gömülen………