ÖDEDİN, BEDELİNİ.

Gözün açıldığında, vakit zaten geçmişti.
Zaman seni su gibi, yudum yudum içmişti.
Kopan kol kanadın, dostların biçmişti.
Gör nasıl ödüyorsun mertliğin bedelini...

Hangi el vefa bilip dönüp tutar elini.
Hiç uğraşma be gönül, hiçte yorma dilini.
Bak aynaya seyret, o yıpranmış halini.
Gör nasıl ödüyorsun mertliğin bedelini...

Bilenler maraz demiş iyiliğin sonuna.
Çekmediğin dertmi kaldı bedenine canına.
İbret ile baksana bir sağ, bir sol yanına.
Gör nasıl ödüyorsun mertliğin bedelini...

Namertlerle geçirme, artık ömrün kalanı.
Gördünmü hiç iyiliğin, karşılığin bulanını.
Ganimetmiş yüreğin, hep yaşadı talanı.
Gör nasıl ödüyorsun mertliğin bedelini...

Garip Erol tanıdı, merdini,namerdini.
Can bildi güvendi, kurtaramadı elini.
Geçte olsa anladı, insanın namerdini.
Gör nasıl ödüyorsun, mertliğin bedelini.
20/12/2015 Erol Köktaş