BİR.

Yol alıyoruz
Ağrılar, sızılar içerisinde;
Küçük bir hengamede!
Yıllar ağır ağır geçtikçe, daha bir anlaşılıyor;
Sanki gerçekten Orta Çağ İspanyol
Engizisyonu hepimizin altını kemire kemire oyuyor!
Lağımlar, iyicene kötücül kemirgen dolu;
Onları doğuran onlar, ama
Onların kendi yüzleri onların dinleri.
Ve sabahın koridor aynası;
Hazırladıkları hayalleri, hayalleri.
Hazırladıkları, hazır ettikleri istikbal hayalleri.
Şekilhaneler dolusu yaşayan ölüler;
Göz odalar da birbirine geçişli
-UÇup giden ve geldiklerinde birbirlerine kenetlenen-
Göze görünmez ama başka boyutlarla!



EKİ.

Şekilhaneler dolusu yaşayan ölüler!
Paketlenip tasniflenmiş şuur dışı çoğu,
Paketlenip tasnif edilmiş çoğu!
Ve hergün, uykuları küvezlerinden,
Tanrı katından kaldırılıyorlar,
Tanrı Dağı’ndan çıkrıklar ilerlediğinde;
Türk’ün elinde,
Yobaza karşı!

Ben mi, ’Tanrı’ deyince bozulacaksınız??
Ben Allah dediğimde de,
Beni bozmak için bozulmaz mısınız, yamru yumru,
Kaykılıp, kudurmuş
Olmaz mısınız!
Ben mi, Tanrı deyince!..
Ben mi dünyayı imha etsem,
Ölebileceksiniz?
Ama yine de!

Pamuk bulutların bir dahaki
Yağmur sancısı önceli geçişi,
Benim asansör olsun!
Yükseleyim de içine bombaları yerleştireyim!
Yükseleyim de, kötü kalbin içine, etkin...
Nuhu çağırayım artık!



ÜÇ.

Aşağıya doğru
Toprak altından toprak üstüne filiz verdirtilmiş olarak
Zorunlu bir insan nesli!...
Ah, zavallı yeryüzü;
Minnak metalik örümcekler kaplı,
Bembeyaz duvarların köşeleri!
Ah, zavallı yeryüzü!
Ruhbanlar suluyor,
İçi boş sultanlar ve krallar ile kraliçeler ve çarlar, çariçeler falan;
Mütemadiyen ve emekli,
Bu lanetli şekilhaneyi!
Yukarıda boşuna arama sahte cenneti,
Boşuna yukarıda arama sahte cenneti!!
Boşuna aşağıda arama yeraltı cehennemini!
Boşuna yukarıda arama cenneti!!
Boşuna aşağıda arama cehennemini!