KAHBE DUNYA
Bunu ben istemedin,diyelimki haklısın.
Canı tenden ayıran son darbeyi vursana.
Bağrını aç, gireyim, mademki insaflısın.
Kimsenin sevmediği şu bahtsızı sarsana.

Bir ters bir düz,horaşa,çorap ördün başıma.
Kaçtı bütün ilmekler, kıran girdi düşüme.
Belki iki satırlık dua kalır mezar taşıma.
Son dileğin ne diye bir kerecik sorsana.

Doymazlık değil derdim,geçindirmek ailemi.
Yollasaydın yanıma yoldaşların merdini.
Gönderdin nerde varsa en kalleş, namerdini.
Kırdığın yüreğimi ortasından yarsana.

Ne evim ne ocağım, ne dikili ağacım.
Yaşadıkça dermansız, derde saplanacağım.
Nerde bir dost surata güvenle bakacağım.
Utanmadan bunları hayırlara yorsana.

Yıkılmaz bir dağ idim, şimdi içim boşaldı.
Bana zevk aldırmadın, zevk almak sana kalsın.
İki parmak üst üste küs yapmış bekliyorum.
Dur ulan kahbe dünya ineceğim dursana.

Her cefanı sabırla, metanetle taşıdım.
Kalmadı bende sabır, durağı bekliyorum.
EROL artık pes etti, beyez bayrağı çekti.
Vur ulan kahbe dünya, durma daha vursana.
Erol köktaş