Bazen hayat yorar evet, kaldıramayacağımızı düşündüğümüz sorunları hepimizin olmuştur. Dağı göğsünde taşır gibi, bir vicdan sızısı, bazen onsuz yaşamayacağınızı düşündüğünüz birinin avuçlarınızın arasından düşüp kaybolması, yaptıklarımız, ya da yapamadıklarımız bir şeylerin sürekli engel olması, aşamayacağımız sorunlar, sözler, eylemler... verilemeyen cevaplar....daha daha sayılamayacak pek çok neden sıralanabilir ...Hayatta bir tek şeye inandım ben yaradanıma. Biliyorum ki verdiği her ezada, her dertte, her çözümsüz gördüğüm olayda mutlaka bir sebep vardır. Bir neden vardır. Tamam aklımızı kullanıyoruz, kendi irademizle yapıyoruz bazı hataları.Ya da istemediğimiz, isteyemeyeceğimiz sonuçların doğumlarını ama KADER var sayın şair. Kader. Ona inanalım. Ve Kaderi, alın yazımızı yaradan Allah eminim ki bir bildiği var. Başka bir neden için bunu hazırlamış olaabilir. Bunu bilmiyoruz. Hem şu da var, gerçekten istediğimiz şeyin bizim için gerçekten istediğimiz şekilde mutluluğu hazırlayacak bir neden olmayabilir. Biz öyle sanıyor olabiliriz. Belki oluşunda bir şeyin ya da olmayışında gerçekten bizim için iyi olacak bir neden vardır.Belki çooooooook daha kötü sonuçlara gebe kalınabilirdi aksi durumda.

Ölmeyi herkes ömrünün bazı dönemlerinde istemiştir. Bizi üzenlere yokluğumuzla bir nevi ceza vermeyi de düşünürüz böylece. Oysa bunun böyle olmadığını tanık olduğumuz binlerce olayda görmekteyiz.


Ancak olayın bir de şu boyutu var, hadi cezalandırmak istediklerimiz var da... ya sevenlerimiz...bize güvenen inanan, bel bağlayanlar... bizi gerçekten sevenler... Biliyor musunuz asıl üzülenler onlar olacaklar. Üstelik hiç haketmedikleri halde böylesi bir üzüntüyü... Hayat zorlu bir yol kabul ama kim mücadele vermeden, savaşmadan direnmeden, başka alternatif yollar aramadan, çabalamadan gerçekten mutlu olabilmiş ki. Yaşamın kanunu bu birazda. Kabul etmeli. Yaşamak bu demek. Ve son sözüm saygıdeğer şair, yaradan hiç bir kuluna acıyı sonsuza kadar vermez. Elbet vardır güzel, umutlu, mutlu günleri. Sadece yapmamız gereken buna inanmak. Buna inanmak. Hayat engelebeli olabilir, sürekli sorunlar çıkarabilir.Çıkarsın ne olacak ki .... çıkarsın her düştüğümüzde daha bir dirençle, dizlerimizi çırparak, kanayan yerlerimizi bantlayarak daha azimle tekrar adım atmalıyız. Budur yaşamak.Çocuklarımıza, gençlerimize ve kendimize sık sık verdiğimiz telkin bu değil mi zaten.

Duygulu, samimi aktarımıyla nitelikli bir şiir okudum. Satırların arasında kalması dileğiyle bu duyguların. Ben de çok yaşamışımdır şiirimde aynı duyguyu .Sağanak halinde yağan bir yağmur gibi, toprak kokar önce... bedenimiz ruhumuz yeniler gibi olur kendini, dayanırsın kelimelere, dizelere, şiiree sonra diner yağmur bakmışsınız başka bir dizede başka bir şiirde gökkuşağını, güneşi, denizi, yaşamın o eşsiz nefesini iliklerinizde duyuverirsiniz aniden. Hayat böyle işte. Aynı şiir gibi. Şiir hayat gibi. Sarılın derim daha tutkulu, daha daha şiire. Nicelerini okumak ümidiyle. Esenlik dileklerimle. Selam ve saygılarımla.