Seven gönül engindir
Yürek dostsuz yangındır
Boşa geçmesin günün
Sevgiyle dolsun gönlün
Sevgiyle çarpar yürek
Kırarsan sevgili kalbini
Neye yarar üzülmek
Sabahsız bir gecede
Gönül bir değirmendir
Suyu ise sevgidir
Bir selam bir hatır
Gönüle hoş gelendir
Dünya malı hep yalan
Sevgidir asıl olan
Hazanı bahar olur
Gerçek sevgiyi bulan
Yazdığım bu şiirimi
Belkide okuyacaktır
Gözlerine yaşlar dolacaktır
O taş kalbi yumuşayacaktır
Yaptıklarına pisman olacaktır
Ben af ettim,sende af et be kader
Onun kadar zalim değilim ben
Bağışladım bana her ne yaptıysa
Helal ettim ben de hakkı kaldıysa
Belki duymuştur özlemimi ta derinden
Her gece vurulmuştur yüreğinden
Hasret ağrısı vurduğunda içine
Vazgeçmiştir her şeyinden
Utanmıştır belki de kendisinden
Günahkar bedeninden
Aylar sonra
Kapıma gelmedi özür dilemek için
Ben af ettim sen de af et be kader
YAVUZ ESEN