Haziran’da ölürmüş şiir
Haziran’da gidermiş kendinden
Gurbet kalırmış şiirine Şâir
Soğuktur Haziran
Haziran sağanak
Haziran boğanak
Haziran bir avuç kelime kırığı
Birkaç âsûde mısra(k) sancısı
Soluma saplanan beyhûde sevdâm
Saçlarımda kuruyan kehribar bârân
Tende engerek engerek kıvranan
Islatan gri Şems
Alnımın direğinde sızlak sızlak rayiha-ı Yâr
Haziran’da küsermiş mürekkebine kalem
Kağıt katledermiş
Gömermiş diri diri
Döşüne düşen her kelâmı



Kısık bir ıslık gibi
Çarpa çarpa dehlizlerimin kıyılarına
Kuytularımda
Mahlâs’ını düşürmüş bir Varsağı tınısıyla yankılanan
Gece yarısı hafakanlarımın
İzdüşümünde h’aklanıp p’aklanıp
Her sabahımın gayr-ı resmiyetine düşüyorsun
Kayıtsız
Tutanaksız
Söylesene
Kaç nefeste kesilir hesabı sensizliğimin
Kaç b’edenin boynunda durur
İlmek ilmek ö’tekiliğim, tekliğim
Kaç şarkının es yerinde
Bas’ılır esrikliği p’es sesimin
Söylesene
Aynalarıma nakşettiğim resmine bigâne gözlerimi
Teninin kaç yerinde derdest edip
Kaç celsede katledebilirim



Hoş geldin Sevgili
Sûrelerin sûretinin nur sağanaklarında
Cüz cüz guslederken aymazlıklarının hatimi
Aşkın 4 Kitabının
5 Vaktinde
Secdelerin alnına dikilirken
Pişmanlıklarının tövbekâr hizîbi