Önemsemediğin ne varsa
Gün gelir önemsemek zorunda kalırsın
Sen kaçtıkça hayal ötesi şeylerden
Hayallerinin ötesinde ki aşk gelir çalar kapını
Ve sen kaçacak yer bulamazsın
Sıkı sıkı sarılırsın adını koyamadığın sevgiye
Tutkunun ötesinde bir şeydir o aşk
Sarılsan sarılamaz sın sevdiğin halde
Sevemezsin ve sonra su gibi
Akar gider avuçlarından
İçinde ki aşk yakar kavurur seni
Günden güne bağlanırsın
Bir deli olursun adeta
Bütün beyaz sayfaları karalar karalar
Ama yinede o sevgiliyi bulamaz sın
Kendi ateşinde kül olursun
Dumansız bir ateş olur her yanın
Hangi yanından tutsan hep kayıp sındır
Satırlar içinde kaybolmuş sundur
Haberin yoktur gülücükleri delirtir seni
Hayal kurarsın yüzünü anımsamak için
Hayaller her geçen gün yaralar seni
Ve sen aşkın ateşinde olmuşsundur
Haberin yoktur yok oluşların içinde
Var olursun oldukça olursun bir çilek gibi
Tadından doyum olmaz aşkın
Ve sen bir tatlı bir tuzlu olmanın hazzını
Yaşadığını zannettiğin aşkta ararsın
Ama bulamazsın başladığın o yerden
Yine başlarsın kan kırmızı aşka
Ve isimsiz bir aşka geceler boyu şarkılar
Yazar ağlarsın nedensiz ve sebepsiz
Bazen aşk sebepsizce tutulmaktır
Körü körüne teslim olmaktır
Başladığın her noktada yok olmaktır
Sevdiğin halde ona sarılamamaktır
Ama bir otobüs terminalinde
Ama bir iskelede çığlıklar içinde susmaktır
Yitip giden ömüre inat
Ölüme meydan okumaktır aşk...

Ufuk GÜNEY