2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
584
Okunma
Avazların,
uykuya daldığı saatlerde,
sessizlik sökün eder yalnızlığımıza.
Dudaklarımızı kıpırdatmadan,
karanlığın koynunda
geceyle dertleşiriz,
usul usul yanık harflerle.
Hiç kimseye,
anlatamadığımız hikayelerimizi anlatırız birbirine.
Yıldızların kıskandığı,
duvarların dile geldiği saatlerde,
avazların uykuya daldığı,
sessizliğin sökün ettiği saatlerde
boğazımıza düğümlenen kelimeleri
fısıldarız sessizce ama derinden,
ama kitabın tam ortasından
ama uykunun bile uyuyakaldığı saatlerde...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz