dışarıda bahardan kalma serinliğe açtım bağrımı
efkarlarım isyan, yaktım sigaramı
gökyüzünün haline baktım
durgun gönlümün açmazlarına takıldım
akşamın sessizliği sis gibi çökerken yalnızlığıma
bir çift kuğu geçti önümdeki çağlayandan
buruk bir hışkırık döküldü yaralı yüreğimden!...



taptaze aşktın bende vazgeçilmezliğinle
öpmeye kıyamadığımdın yeminle
ela gözlerine baktıkca sevgimiz filizlenirdi
hayat dururdu papatya gülüşlerinden öptüğümde
’bebeğim’ dediğimde titrerdi sol yanım
kehribar dudaklarında envai çiçekler açtırırdım
sevdanın kollarında gözümü kırpmadan ölesim vardı!..



kül olup uçmasın büyüttüğüm senli hayallerim
savrulup gitmesin uzak diyarlara
taze bir başlangıçla başlarken güne güneş
ben yine endamında doğayım sabahıma
sadece avuntularım kalmasın hatıralarında
durduralım saatleri, bitmesin zaman
ölümsüz aşk şarbını içelim ömrün son baharında...


Zafer Direniş
...

09 Aralık 2015 Çarşamba 00.35 Lahey