Sabah çisesi gibi çiçeğe hüzme düştü
Gözünden gözlerine kor renkli süzme düştü
Aklına mutluluğa bir tablo çizme düştü

Elinde ki kalemi batırdı gün yüzüne
Kelimeler kapladı sevincinden hüzüne

Fersah fersah ıradı yanından aşk kokusu
İçine bağdaş kurdu ya dönmezse korkusu
Kıyamet kadar ağır. Sabret, bekle uykusu

Gecede ki alemi yatırdı gün yüzüne
Mart dumanı topladı sevincinden hüzüne

Nihavend makamından bir taksimlik peşrev say
Yol yakınken dur, düşün; suya düşen sahte ay
Umut ile umarken kabüs olmasın saray

Ruhunda ki elemi getirdi gün yüzüne
Birden bire hopladı sevincinden hüzüne

Yüreğinde yükselen irtifayı tüketti
Derin bir uçuruma gittiğini farketti
Harflere sitem etti cümleleri terk etti

Beyninde ki eylemi bitirdi gün yüzüne
Ömrünü kapakladı sevincinden hüzüne

Kare kare gördüğü rüyaların sonu bu
Ne sondan bir önceki ne ta baştan önü bu
Her söylenen şarkının gideceği yönü bu

Dilinde ki söylemi yitirdi gün yüzüne
Üstünü toprakladı sevincinden hüzüne