İlk kar Duydum ki ilk kar düşmüş Gonca gülün üstüne Üşümüş yanakları Mora mı dönmüş Al kırmızı dudakları Ah gülüm dedim Nasıl kıymış kar sana Kim ısıtacak ki seni Kimler siler yüzündeki şebnemi Ah gülüm al kırmızıgülüm Bülbülünde ötmez şimdi Kim bilir hangi illerde Hangi güllere serenatta Bekle baharı sende İşte o zaman açıver gülüm İşte baharda açıver gülüm
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgili Ayşe Hanımcığım, o saf duyguların şiirsel yansımaları ne hoştu öyle... Zarif ve içtendi kar taneleriyle gönlümüze düşen mısralar... Uzunca bir tatilin ardından yeniden burada olabilmek ne güzel! Sevgiyle kal. Sonsuz tebriklerime canım arkadaşım.
Merhabalar.Her zaman olduğu gibi, Şiir, içerik, şekil, örgü ve kurgusu ile güzeldi. Kutladım değerli kalemini ve eserini. Gönlün abat olsun.Sağlıcakla.
ahh bizede yağmuyor ki ne yazık tv de izliyoruz zorluğu çok tabiki yağdığı yerlerde de olmayan yerde aranıyor işte çok teşekkür ederim sağ olun saygımlasınız
ahh bizede yağmuyor ki ne yazık tv de izliyoruz zorluğu çok tabiki yağdığı yerlerde de olmayan yerde aranıyor işte çok teşekkür ederim sağ olun saygımlasınız
Kırmızı gülün hikayesi bilinir mi Bilmem. Ama ben yine de hatırlatayım Seneler öncesini. Dünyada aşkın, mutluluğun Umudun ve beyaz gülün olduğu günleri. Tabii bunlarla anlaşamayan gururu da Unutmamak lazım. Bu beş arkadaşın sevinçle Saklambaç oynadıkları günlerdi. Tabii ebe çoktan belliydi: Gurur. Mutluluğu çabucak bulan gurur Aşkı aramaya başladı Aradı ama bulamadı. Düşündü, düşündü Aşkın saklanabileceği tek yerin Beyaz güllerin kucağı olduğunu Çabucak kavradı sonra. Bir çöple beyaz güllerin arasına daldı Çoşkuyla Bir çığlık, bir feryat koptu Yürekleri acılar kapladı. Bir gülün arkasından Gözlerine çöp batmış aşk çıktı Ağla¤¤¤¤¤, kana¤¤¤¤¤... Aşkın kanıyla ıslanan beyaz güller ise Kırmızıya dönmüştü. Ve aşkın görmeyen gözlerine Işık olmuşlardı, uğruna ölmüşlerdi... Aşk nereye giderse kırmızı gül oradaydı Sevgisini göstermek için. Sevgisini paylaşmak Elinden tutmak Ona sımsıkı sarılmak için. Hep bir parçasının eksik kaldığı Hayata karşı birlikte Gögüs germek için. Kırmızı gül hep aşkın yanındadır Aşk da hep kırmızı gülün içinde saklıdır. O yüzdendir ki aşık bir erkek Sevdiğine hep kırmızı bir gül alır O yüzdendir ki aşık bir kız da O gülü sevgiyle kabul eder. Neden diye sormaz hiç, neden mi? Neden aranır mı hiç Kırmızı gülü sevmek için Uğrunda ölmek için... *
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.