Aşk ne güzel bir şey ki kalpten kalbe dermanım
Damar damar örülen yücelerin yücesi
Sevgiyle dile gelir dudağımda fermanım
Lokman gibi ilaçtır doyururken gecesi

Mest olursun yarine elvan elvan bakarken
Ilık ılık demlenip ıhlamurun tadında
Sayamadan günleri takvimleri yakarken
O buse-i ateş de erkek de bir kadında

Yüreğine akıtıp mutluluğun yaşını
Her şafak filiz verip çiçek olur açarsın
Bir sarhoşluk edası alır gider başını
Toz pembe ufuklara kuş misali uçarsın

Mazinde ki yaralar yaptığından utanır
Mor menekşe kıskanır alem seyrine dalar
Mehtap arkadaşındır yıldız tanır ay tanır
Karanlık yanar döner rengi maviye çalar

Şu dünya göze hoşsa sevmek sevilmek haktır
Hangi ilden kovsalar başka iller dillenir
Ya yar ya ben ölmezsek o ki çaresi yoktur
Ayrılıktan gayrısı aşk od’uyla güllenir

Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN
Yorum Nevin Elbasan ÜNALAN
Mehmet Fikret ÜNALAN

30 Kasım 2015 Saat 11.30
Batıkent-Ankara