Kalplerimiz seyrinden çok hızlı atıyordu
Kavuşma iştiyakı mutluluk katıyordu
Takvimler sonbaharın sonuna çatıyordu
Yirmi yedi Kasımda vuslat vakte erince
İkindi sıraları boğdu bizi sevince

Kimlerdi hazırlayıp yola koyanlar onu?
Sancılı bir süreçte yormuştu enikonu
Geliyorum demenin hep aynı versiyonu;
Kalpleri hop ettirdi şükür dolayıp dile
Küçücük cüssesinden koca bir çığlık ile

Şükür kavuşturana hoş geldi hanemize
Dağıttı hüzünleri temaşa olup göze
Sevinç ve mutluluğu prim verince bize;
Sevgisi gönlümüzü çepeçevre kuşattı
Kısacık ömrümüze; ömürden ömür kattı

Dürüstlükten ayrılıp olmasın asla namert!
İsmi ile müsemma; cengâver, yiğit ve mert
Hakkaniyet gözeten, yardımsever ve cömert
Takvadan libas giyip, has bahçede gül olsun
Hakla ünsiyetinde aşkla yanıp kül olsun

Gelip geçti de yıllar anlamadık ne ara!
Bir iken iki oldu, karıştık torunlara
Yaşlılığın cilvesi başladık kurumlara!
Üç sene öncesinde olmuşken anneanne,
Alptuğ’umuz gelince olduk da babaanne

Kırılıp da bizim bey gönül koyar belki de
Eskitmedi hiç yıllar olsa da artık dede

29 Kasım 2015