Öncelikle belirteyim; bu adla pek çok şiir var, ben de Ataol Behramoğlu’nun "Ben Ölürsem Akşamüstü Ölürüm" şiirini okur okumaz yazdım bunu, hissettiğim şey tam da "ben ölürsem..." olduğu için;



Ben Ölürsem…


Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bir şimşek çakar gökyüzünde,
Bir şimşek kadarlık sevinçlerim için.
Seyret onu ve anla;
Seninle yaşayacağım o şimşek kadar mutluluk için canım fedadır sana.

Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bir sağanak başlar, taşar okyanuslar,
Denizlere, okyanuslara, dünyaya sığmayıp da kalbime sığdırdığım sevgin için.
Gir o sulara çıplak ayaklarınla, hisset her damlasını, ve anla;
Sevgimin taştığını sana, henüz durmuş kalbimden damla damla.

Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bir fırtına kopar uzaklarda, senin içimde kopardığın fırtınalar için.
Aç pencereni, hisset her dokunuşunu rüzgarın,
Korkma zarar vermez sana, ve anla;
Havaya işlemişim, sarıyorum bedenini son bir kez daha.

Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bir yıldız kayar, aydınlanır gökyüzü birden,
Seninle olduğum her an aydınlanan hayatım için.
Kaldır başını, bak yıldızlara, ve anla;
Aşkımın yıldızları yerinden oynattığını, sen farkında olmasan da…

Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bir anlık sancı hissedersin kalbinin derinliklerinde,
Bana her bakışında, gülüşünde, dokunuşunda.. kalbimin yerinden oynaması için.
Canın yanmaz merak etme, sadece bekle, ve anla;
O sancıyı her an hissettim kalbimde son zamanlarımda.

Ben ölürsem, şimdi, şu anda;
Bil ki adın olur son sözüm dudaklarımda,
"Ben" demek, "yaşamak" demek, "SEN" demek olduğu için.
Gözlerin olur son gördüğüm, sesindir son duyduğum.. yanımda olmasan da
Canım yanmaz ölürken korkma, ve hatırla;
"Eşim"sin sen, yaşarken olduğun gibi, öldükten sonra da...