7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1447
Okunma
Bir umutsuz rüzgarın güftesiyim bu akşam,
Yarınların kör karanlıklarına kabarmış yelkenlerim
Karıncalar bile taşır artık mutluluğumu
Bir arının heybesindeki bal kadar kaldı artık yaşamaya sevdam
Yağmur damlalarına arkadaş oldu; yüreğimdeki hüzün bulutları
Ayaklarımın altından çekilen bir dünyada yaşıyorum artık
Nefeslerim; hislerimi kemirmiş, lime lime yok etmiş
Tel tel dökülen bir hayat kırıntısının çöplerini taşıyorum
Ruhunu kaybetmiş bir et yığını gibi olan bu bedenimde
Gözkapaklarım grev yapıyor gün ışıklarına
Yürek atışlarım son çırpınışlarını sayıyor sanki
Martılar bile gülüyor işte, vitesi boşalmış gibi olan ömrüme
Denizanaları zil takıp oynuyorlar; masmavi suların en berrak yerlerinde
Tan yeri kırmızıdan siyaha dönmüş; yaktığım hatıraların utancından
Bir umutsuz rüzgarın; ıslık ile çaldığı bir güfteyim bu akşam
Damlardaki kiremitler havalanıyor sanki; bu şarkının şiddet0inden
Yarınlar; kör kuyuların dibinde bir zaman dilimi benim için
Kapkaranlık bir dehlizin yoldaşı artık; simsiyah geleceğim
Dün;
Kahpe tuzakları atlattı yüreğim
Lâkin, kör karanlıklar içinde; yarınımı görmeden öleceğim
Metin Kaya İLHAN
TRABZON