İman açılır gönülde rengârenk
Âlemde bulunmaz imana denk
Ömür onunla bulur inan ahenk
İmansız ömür insan kul sefil

İmansız kul gönül olur yüzsüz
Niyeti fikri yolu olur onun özsüz
Her zaman bilmese de o güçsüz
İmansız ömür insan kul sefil

Bak kâinata âlem zalim harap
İşte zalim sonunda çeker o ıstırap
İmanla yıkılmaz gönül ile mihrap
İmansız ömür insan kul rezil

İmansız ömrünü namluya sürer
Zalim sanır ömrü ömrü güler
Yaptığı yanına kar kalır ölmez
İmansız ömür insan kul rezil

Barikatın arkasında nefreti ile gezer
Sanır imanlı olan uyur uyurgezer
Nefretinle cesedin bir gün mümin ezer
İmansız ömür insan kul rezil

Kuyuya atılan Yusuf yine oldu Yusuf
Zindanda kalması onun cihana sultanlığı
Kuyuya atanın bunlar rezilliği
İmansız ömür insan kul rezil

Yusuf değildi taht sevdalısı
Gök kubbede merhametti kapısı
Gül açmaz diyenlere oldu gül yapısı
İmansız ömür insan kul rezil

İmanlı olandan heves arzu olmaz
İmanla yol alan her iki cihanda hiç solmaz
İman ile olan hiç yolda kalmaz
İmansız ömür insan kul sefil

Nefretle yanar dağ gibi yakanı yakar
Nefis şeytanı sanmayın koluna takar
Mazlumu zalim ağlatırsa sanmayın bakar
İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir

Mazluma yağsa alev yağmur olur yağar
Çile dolsa da hayatına elbet bilir dün doğar
İman ile mümin merhameti gönlüne yığar
İmanlı kul gönüllünde olmaz hiç gelgit

Mümini her gören gül cemalinden tanır
İman merhamet elbet mümin gönlünde kalır
Müminin her sözüne inanılır nefret zor dayanır
İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir

Zalim esse gürlese cehennem sonu akıbet
Çile zulüm biter iyi olur muhakkak elbet
İmanlı olan kulda bulunur elbet heybet
İmanlı kul gönlünde zehre vardır panzehir

Sabırla kulun sonu olur nurdan muhterem
Âlemleri yaratan yüce Allah her şeye kerim
Merhametsiz cihan yıkılır derim
İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir

İmanlı kul âlemde merhamet kokan nehir
Geç otur karşısına merhameti âlemi seyret
İman ile âlemde ancak kurulur şehir
İman gönülde ise müminde olmaz tehir
İmanlı kul âleme gönüllere olur vezir

Kul Mehmet iman ancak mümine yakışır
Mümin imanı ile cümle âlemi barıştırır
İmanla sabrın sonu gönülde açan bahardır
İmanla gönüllere muhabbetle kurulur çadır
İmanlı kul âlemde gönüllerde olmaz sefil


Mehmet Aluç-Kul Mehmet-