0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
3879
Okunma

Ortasında devasa
Bir çukur yüreğim
Ateşin rehavetinden
Köze döndüm
Soğuk...
Sesim efkarlı
Her cümlede
Bir yaşam nöbeti
Kendimden vazgeçiyorum
Nefes alışım
Farklı farklı
Belki de üzerime
Giyindiğim bu beden
Bana dar
Suskun...
Bitkin bir haldeyim
Tüm bu anlamsızlığım
Öyle yaralayıcı ki
Düşünmek bile acı veriyor
Zaman yok
Ne cümlesi
Ne kelimesi yerinde değil
Uzun yolların ıssızlığı
Hayatın renkli kareleri
Dağılmış parça parça etrafa
Zaman içinde
Gecenin rengini almış,karanlık
Gitmek değil
Ama...
Yitirmişlik,tükenmişlik
Aklımın hala alamadığı
Ne deli sevdaymış
Yarılacak yüreğim ikiye
Sevmek nedir bilsem
Bir muma ateş olmak mı
Yoksa...
Yanan ateşe dokunmak mı
sevay
5.0
100% (3)