SESSİZCE

Issız ve buğulu bir ormanda,
Tek başına yürümek,
Çıgaramı acı acı tüttürerek,
Bütün duygularımla,öylesine bütünleşerek,
Dertlerimi,de önüme katarak,
Hislerimle,şöyle bir yüzleştirmek istiyorum. !
Ama;SESSİZCE

İnsan oğlunun 2 dünyası vardır.?
- Biri dış biri iç.!
Dış dünyasını herkes bilir.!
İç dünyasını,bir Allah,birde kendi bilir..!
Bilinmezleri,sorgulayan,yargılayanlara ne denir.?
Rabbimle bütün bunları konuşmak istiyorum.
Ama;SESSİZCE

İnsanoğlu dünya’ya iki defa doğar.!
1- ana rahminden.
2-dünya göçünden..
Her ikisinin sırrı,da bilinmez neden.?
Bilinmez yollara neden nasıl girdiğimi,
Kendi kendime soruyorum.
Kendi kendine konuşana,deli diyorlar..!
Bebekler bile kendine konuşur...
O,zaman, o zaman herkes deli...mi.?
Bütün aleme bu suâlimi sormak istiyorum.
Ama;SESSİZCE

Acı.veriyorsun.HAYAT,acı,
Kaprislerin şehrin,gürültüsünü.bastırıyor...
Bu alem,doğa,kuşlar,denizler,insanlar,dağlar,
Vesaire, bütün dünya, arşu alem yalan ise.!
Yalan dünya’nın içinde,hakikat ne gezer.?
Ben ne gezerim,
Yaradan,a, açılan tüm bu yaralarımın merhemini,
Ruhani gönlümle,sormak istiyorum,sormak istiyorum.
-Varsın,duyulmasın resul,un sesi..!
Avazım çıktığı kadar bağırmak bağırmak istiyorum..!
Ama;SESSİZCE...!

25 / 11 / 2015
Şiir:Resul Civcik