Birgün delicesine seversen birini eğer
Uyku girmez gözlerine onu beklersin
Karşılıksız sevmek çok zormuş meğer
Bir zaman beni seven biri vardı dersin

Efkarlanıp sırtını umuda yasladığında
Hayal alemine dalıp dalıpta gidersin
Yaşlar süzülüp yanakların ıslandığında
Hasretimden ağlayan biri vardı dersin

Düşünüp başını yastığa koyduğunda
Rüyana gelsin diye dualar edersin
Kâbusa dünüşüp sesini duyduğunda
Beni hep sayıklayan biri vardı dersin

Ansızın uyanırsan gecenin bir vaktinde
Kulağın gözün kapıda onu beklersin
Gelmeyince bir sızı başlar kalbinde
Beni böyle bekleyen biri vardı dersin

İstemem mutsuzluk sana hiç uğramasın
Olaki gün gelir kendini yalnız hisedersin
Aynanın karşısına geçip üzgün durasın
Hep yalnız bıraktığım biri vardı dersin

Allah’tan ne diliyorsan varsın onu bul
Sevdiğinle dünyanda murada eresin
Acıların mazide kalsın sevdiğim kul
Beni hep arzulayan biri vardı dersin

Eğer duyarsan Timurtaş’ın öldüğünü
Garipti Allah rahmet eylesin dersin
Bilmem hayatta doyunca güldüğümü
Belki derdimden ölen biri vardı dersin

Hacı TİMURTAŞ