Bu bakış, bu gülüş, nasıl bir bela
Şelaleydi yürek, köz’e döndürdün
Sahrada salınan, ceylan-ı Leyla
Yaz iken ömrümü, güz’e döndürdün

Duruşun, bakışın, ah o, gözlerin
Kendine bağlayan, tatlı sözlerin
Ne kadar güzeldi, oysa hazların
Cilve’ye, eda’ya, naz’a döndürdün

Sevda bahçesinde, kusursuz güldün
Bakışınla aklım, başımdan aldın
Tercüme isteyen, söz eder oldun
Aşkı bilinmeyen, giz’e döndürdün

Leyla, Şirin, Aslı, diye tutturdun
Hepsin ezberlettin, hem de yutturdun
Ölümsüz aşkları, hatim ettirdin
Doktora yapılan, tez’e döndürdün

Bütün duygularım, kalkarken şaha
Yüzün değişiyor, bir şüphe, baha
“Seviyorum seni”, dedin bir daha
Defa’ten, tekrarı, kez’e döndürdün

Adını yazdım ben, havaya, suya
Sevenler hiç mutlu, olmuyor niye
Bizi örnek alsın, sevenler diye
Sen ki; Aşkımızı, baz’a döndürdün

Lüzumsuz; gurbeti,kafaya taktın
Yıllarca cananın, yoluna baktın
Araya; ayrılık, hasreti soktun
Sen beni bir kırık, saza döndürdün

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

BAHA: Şaşma, korku,pişmanlık, beğenmeme, öfke,acıma
BAZ: Temel, örnek alınan