Bir günahın tövbesi ne kadar ağır olabilir ki ey yâr?
Ve ne kadar taşıyabilir insan omuzlarında bunu, nereye çıkar yolun sonu?
Yürek kan ter içinde aşkının ardından koşarken,
Derman arasa derdi gizli, derdi açsa anlamazlar ki onu...

Neylesin gördüyse gözlerim o bir çift kahve gözü?
Nasıl bırakıp gitsin, nasıl unutsun söyleyin o muhabbeti,o yüzü?
Özgürlüğe açılan kanatlarım sevdadan yara almışken,
Ruhumu teslim etmek için yanı başında öylece,
Acıyla kanat çırparım ona ve onlu günlere..

Biliyorum imkânsız , biliyorum çaresi yok kavuşmanın,
Lakin neye yarar rüzgâr savuramıyorsa saçlarımı onun güzel yüzüne?
Neye yarar bulutlar taşıyamıyorsa ona olan sevdamı damla damla?
Parmaklarım neye yarar dolanamıyorsa boynuna,
Ateşim neye yarar düşmüyorsa koynuna?

Ah benim gözleri bir çift kahve çekirdeğim
Şu ömrüm olmasın elli yada altmış yıl istemem!
İstemem dünyadan bir tatlı nimet senden başka,
Her anı sen kokan bir tek geceye razıdır deli gönlüm
Bir tek geceye sığsın yeter !
Aşkım , gözlerin, ömrüm…

beyazmelek