19
Yorum
35
Beğeni
5,0
Puan
1303
Okunma
Gecenin yakasını sardı ellerim
Sustu ritmine uyak arayan kafiye
Hüzünlü harflere devrettim alfabemi
Hani devrilecegini bildigimiz cümleler kurmayacaktık
Bitti bak hikaye
...
Yüzüme okunuyor infaz emrim
Kalbim diktatôr kendine ,
Gündüzlerin yarasını sardığım
Gecemi?
Sessiz giyotin bence..
Yükünün sahibini kaybetmiş
Hamalım illa
Son bir dem kaldı gözümden boşalmaya
Mevcut acılar yüregimi gasp ta
Efkarımin en bilinmedik yerinde gam..
Kime ne?
Satırlara sığmayan yalnız bir harf gibi düşüyorum bu hikayede
Sehrin kalabalıklığının aynı yerinde
susturulmuş dilime
kanlı gömlek giydiriyor
değişen/değişken zat-ı muhteremler
İlla soylemek mi gerek
Tahrip sevmelerin mağduruyum
Kime ne ?
Yakasından tutarım gecelerin,
zifir aglar zifir yanarım
Katran katlı döşektir yattığım
Hatırlar gibiyim bende
Bir vakit gülmüş
Bir vakit sevmiştim
Hiçlikte ki coklugun safında yastayım
Kime ne ?
O ki
bin yıl oncesinden yazılmış bir beste ..
Aklıma geldikçe
mırıldanırım
Kime ne ?
Şiar(songül eski)
5.0
100% (28)