1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1090
Okunma
Güneş doğacaktı denize
yolu uzun çetindi.Işık verdiği çiçekleri ardında bırakıp
yinede çıktı yola.
Geceyi yarıp şafak sökerken zaman durdu.
Çok istedi deniz güneşin sıcak ellerini.
Bakardı her akşam güneşin gözlerine,
Kulağına fısıldadığında sevdiğini,
Durgunlaşır, yakamozların ışıltısından görünmez olurdu.
En bakir koyunda, koynunda olacaktı.
Zaman durdu, güneş yorgun.
Kasım ayında güneşi beklemenin ağırlığı altında,
Karaya vurdu kendini ilk kez ağladı ağladı
Bahara daha çok vardı.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
