0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
722
Okunma

Gökyüzüne benzetmiştim ben seni
sabahın ilk ışıklarıyla
akşamın seheri arasında.
Yanına her geldiğim de
mavilerin de uçurtma uçuran
çocukları takmıştım peşime,
sırf gülümsetebilmek için seni.
Zeytin taneleri demiştim
kara gözlerine
buğulu bakışlarınla
içime dalışlarının arasın da.
Düşüne her daldığım da
omuzların da kanatlar takılı
melekler kattım yanlarıma
sırf özendirebilmek için seni.
Olmadı...
UÇUK’ÇA
5.0
100% (1)