OLMADI
Gökyüzüne benzetmiştim ben seni
sabahın ilk ışıklarıyla akşamın seheri arasında. Yanına her geldiğim de mavilerin de uçurtma uçuran çocukları takmıştım peşime, sırf gülümsetebilmek için seni. Zeytin taneleri demiştim kara gözlerine buğulu bakışlarınla içime dalışlarının arasın da. Düşüne her daldığım da omuzların da kanatlar takılı melekler kattım yanlarıma sırf özendirebilmek için seni. Olmadı... UÇUK’ÇA |