2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1243
Okunma

kapalı kapılar ardında hapsolmuş deyişlerin
ardına kadar aralandığı kırmızı karanfiller
bence ikimizde sevmeyi bilemedik
üzerimize zimmetlenmiş tasavvuf aşkımıza
tek bir gülümsemeyle bile hükmedemezken
nasıl olurda sevebilirdik-ki
söylediğimiz her sözde
ve
sarfettiğimiz her cümlede
kanatlarına pullar taktığımız kelebek düşlerimiz
bir dokunuşa hasret
aheste duruşlarda
adımlarımızın gittiği kadarıyla bile varamadığımız
aşk adına herkezin rütbeler taktığı
lakin bizim hiç taşıyamadımız omuzlarımız
sabaha yatır karyolalarda
herşeyden habersizken
nasıl olurda sevebilirdik-ki
küçücük dünyalarına kocaman hayeller sığdıran hayalperest aşıklar
belkide aşkı olduğunca değilde üzerimize konduğunca yaşamalıyız
UÇUK’ÇA AŞK