HAYAT
Hayat bir tebessüm
Kahkahaya dönüşmeyen Bir parıltı gözlerde, yedi rengiyle Ağlamak bazen kimseye görünmeden Belki paylaşmak öylesine biriyle Adını dahi bilmeden Hayat bir çocuğun elinden tutmak Ve kucaklamak kimsin demeden Soğuk kış gecelerinde Minik bir ressamın portresi olmak Bazen bir ateş çevresinde oturmak Sokaklarda dolaşmak açlığını bilmeden En iyi cami avlusunda ihtisas yapmak Ayakkabı boyamak, mendil satmak Hayat bazen, her çocuğu bir bir yaşamak Gülüp geçmek değil bir bahşişin ardından İzlemek hiç hiç değil oturulan koltuktan Hayat yürümek Ya da koşmak inadına Bir saatlik karlı yollardan varmak okuluna Anne şefkatinde ısıtmak Islak ve çıplak ayaklarını Hiç bahçe görmeden işlemeye koyulmak Hektarlık toprak yığınlarını Hayat, işlemek bir bir çocukları Kelebeklerle karşılamak yarınları Bir minik gülüşe feda etmek dünyaları Bir yüreği yaşatmak Zorlayıp tüm imkânları Silebilmek göze-gönle dolan yaşları Hiçe sayıp göbek çatlatan kahkahaları Hayat içten bir tebessüm Hayriye Aydoğdu |