Ben çocukluğumu özledim,
13 Yaşımdan önceki yıllarımı,
O zaman gülüşlerim bile bir başkaydı,
İşte o gülüşleri ve çocukluğumu çok özledim,
Babamın bozuk paraları havaya atışını,
Sonra biz 3 kardeş o paraları,
Yerlerden toplamlamalarımızı çok özledim,
Düştüğümde annemle babamın kanayan,
Yaramı öperek iyileştirmesini,
Sonra babamın masallar anlatmalarını,
Ve ben o masalları dinlerken,
Hayallere dalıp mutluluk,
Ülkelerine gidişlerimi çok özledim,
Babamın bizi sinemaya götürmelerini,
O sinemada babamın kucağında filmi,
İzlerken uyuya kalışlarımı,
Kısaca ben çocukluğumu çok özledim,
13 yaşımdan önceki yıllarımı,
Çünkü sonrasında hayatın acı gerçekleriyle,
Karşılaşmalarım var sadece,
Oysa babam bana mutluluk masallarını,
Anlatacağına hayatın acı gerçeklerini anlatsaydı,
Şimdi yüreğim hiç bu kadar acımaz dı,
Hem o çocukluk yıllarımı kaybettim,
Hemde acımasız hayata karşı kendimi,
Şimdimi hala hayatla mücadele ediyorum,
Ve diyorum ki hayata inat dola devam,
Yenilmedim ve asla pes edip yenilmiycem....

Hayriye Aydoğdu