Belkide bugüne kadar
Mutluluğu böylesine almadım avuçlarıma
Böylesine hissetmedim
Sıcaklığını
Güzelim pazar günlerini
Doyasıya yaşamadım şimdiye kadar
Ne bir şiir ne bir hikayede
Ne de bir romanda anlatılamaz bu mutluluk

Kasım sabahlarında
Güneşin ışıkları denizden aksettikçe
Karşımızda eşsiz güzellikleri görüp
Ayağımızın kuma her deyişinden sonra
Mutlaka kulaçlarımız suları kucaklıyor
Kim demiş bu aylarda denize girilmez diye
Sanki doğa ana
Bu yıl bizden yana

Gözlerimiz hep yeni ufuklarda
Duygular alabildiğine kararlı
Bugün nerede olduğumuz
Yarın nerede hangi şehirde olacağımız da
Bizim ki suskun bir sevda değil
Her tebessümümüz
Her haykırışımız
Şiirlerde sevenlerimizle buluşuyor

İşte cennete kabul edildik
Gün nasıl hızla çarparsa çarpsın kanatlarını
Yarınki güneşinde aynen böyle doğacağını biliyoruz
Alevler içindeki melek
Yarın sabah da gülümseyerek uyanacak
Zarif halleriyle
Dudaktan kalbe
Yine aşkın kusursuz örgüsünü işleyecek

Ve adam belli ki
Her günkünden bir fazla sevecek
Bu gülüşleri
Elleri gonca çiçekle buluştuğunda
Her günkünden fazla ısınacak
Yüreği
Sık sık her şeyin sustuğu anları yaşayacaklar
Birlikte

Her gün batışında
Ya yıldızlar
Ya da ay ışıtacak sevdalarını
Hiç hayal kurmayacaklar
Çünkü hep hayal gibi yaşayacaklar
İkisi de gözlerini kapatıp
Bir ömür boyu
Sabah ezanlarını birlikte duyacaklar

Yemyeşil kırlar ortasına
Kızıl tepelerde
Yankılanan sesler
Hep bitmeyen sonbaharı fısıldıyor
Deniz öylesine sakin ki
Bu kadarına inanmak güç
Kim der ki bu mevsimde toprak bu kadar güzel kokacak
Bizim için usul usul rüzgarlar esecek

Allah bilir ya
Kapatmayacaklar gözlerini kolay kolay
ve eğer bir gün kapatırlarsa
Birlikte kapatacaklar
Ama kim bilir daha kaç mısrada
Can yoldaşı arkadaş sevgili olacaklar
Kaç şiirde duyulacak sesleri
Ömürleri yettikçe mutluluğu yaşayıp paylaşacaklar

Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN
Yorum Nevin Elbasan ÜNALAN Mehmet Fikret ÜNALAN
15 Kasım 2015-Saat 17.20
Güzelçamlı-Kuşadası