İnsanoğlu sevince gül açmalı yüzünde
Dağlardan sedasını uçan kuşlar duymalı
Ruhu huzur bulmalı sevdiğinin dizinde
Sevgi sözcüklerini ona bir bir saymalı
Hüzün defterlerinin sayfası paslanmalı
Omuz omuza verip hayata yaslanmalı

Her sabah niyaz edip şükreyleyip bahtına
Dizginini tutarak aşk denilen kır atın
Dünya sarayda olsa otururken tahtına
Yolunu gözlemeli cennetin ve sıratın
Yeniden doğmak için aşk ile sevmek gerek
Aşkı tatmamak neden ahiretten ürkerek

Feryat figan edip de şu alemi yıkarak
Ayva benim nar benim diyen huzur bulur mu
Muradına erip de kerevete çıkarak
Kırılıp incinmeden ömür boyu kalır mı
Harala güreleyle doldurur vadesini
Doldurup içemeden şu aşkın badesini

Başında sararacak otları hiçe sayıp
Toprak olana kadar kendisinden bihaber
Bir hayal dünyasından başka hayale kayıp
Manevi değerlere ne bir selam ne haber
Bir gün olsun vermeyen kuldan aşık olur mu
Ben ben diye inleyen külden maşuk olur mu

İki günlük dünyada matem niye zar niye
Sevgiden de söz etsen aciz kalır dilinde
Mühür sendeyse eğer hatem niye yar niye
Kime kulluk edersin boz bulanık selinde
Vara vara varırsın sonunda kara taşa
Boşuna yalvarırsın ecel gelince başa

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
16 Kasım 2015 Saat 01.50
Güzelçamlı-Kuşadası