Sana “benimsin” diyorum hava her karardığında…
Geceler var ya geceler,
Güne ait her şey silinirken “sen” ve “ben” kalıyoruz ya gecelerde,
“Benimsin” diyorum sana duymuyorsun,
Duyuyorsun bakmıyorsun!
Canımdasın diyorum anlamıyorsun!
Kalbimdesin diyorum susuyorsun!

Sen sustukca kalbim şarkıların en hüzünlü notasında,
Hüzne inat umutla çarpıyor, “bilmiyorsun”…

Sana “benimsin” diyorum,
Senin olduğumu her an biraz daha güçlü hissederek…
İçimdeki yalnızlığı geceye emanet ettim görmüyor musun?
Gece yalnız değil artık,
Sende, bende yalnız değilim
Sen varsın ya gecede, ben varım ya
Niye bakmıyorsun niye?
Beni cevapsız sorularda öldürürken niye konuşmuyorsun?
Benim olmasaydın umut vagonlarında umuda olur muydu yolculuğumuz?
Şarkılar böyle dokunur muydu geceye?
Gözlerim baharda solar mıydı gözlerine bakarken
İçim titrer miydi böylesine?

Sana “benimsin” diyorum, duymuyorsun hala beni!

Sen sustukca kalbim şarkıların en hüzünlü notasında,
İnadından vazgeçiyor…

Bilmiyorsun…

ASKOZLEM
Fasl-ı Mai