Yürüdün ablam

Atamın izinden bir çığır açtın
Aydınlık yollardan yürüdün ablam
İlim öğretmeyi sen kendin seçtin
Cahili peşinden sürüdün ablam.

Kutsal görevini aldın eline
Gittin memleketin ücra yerine
Emeğini kattın alın terine
Engeller koymadın kürüdün ablam.

Köyünden ayrılıp şehire geldin
Önüne geçilmez coşkun bir seldin
Öğrencini kendi evladın bildin
Sarıp,sarmalayıp bürüdün ablam.

İnsanlık yatardı daim özünde
Yalan yoktu sohbet ile sözünde
Bir dahisin zaten benim gözümde
Çağdaşlıkta sende varıdın ablam.

Bilginle güçlüsün sağlam direğin
Kılavuz istemez,yoktur gereğin
Biliyorum hassas,naif yüreğin
Gariplere yoldaş,yâridin ablam.

Kadın,erkek eşit diyene uydun
Sana kör bakanın,gözünü oydun
Özgürlük uğruna serrini koydun
İlimde,obamda biridin ablam.

Muzaffer Yavuz

Not.bu dizeleri çok değerli Şehriban ablam için yazdım
Kendisi köyümüzün ilk kadın öğretmeni ,saygıyla selamlıyorum
Inşallah beğenir.