Uzun yıllar geçse bile aradan
Ben bu ayrılığa alışamadım
Bir türlü gelmiyor bana sıradan
Ben bu ayrılığa alışamadım.

Giderken geride aklım kalsada
Göstermem kimseye gözüm dolsada
Dünyada meskenim gurbet olsada
Ben bu ayrılığa alışamadım.

Şu veda anları büker belimi
İyiyim diyorum sözün gelimi
Uzaktan bakanlar görmez halimi
Ben bu ayrılığa alışamadım.

Şimdi nerde o hasbıhal etmeler
Zaten tanımıyor yeni yetmeler
Usandırdı beni gelip,gitmeler
Ben bu ayrılığa alışamadım.

Bazıları diyor öyleyse dön gel
Bilmiyorlar sağlık en büyük engel
Bir değil,beş değil taktığı çengel
Ben bu ayrılığa alışamadım.

Muzaffer Yavuz

Paylaş:

10 Beğeni

+2 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (6)

5.0

100% (6)

Ben bu ayrılığa alışamadım Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Ben bu ayrılığa alışamadım şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Ben bu ayrılığa alışamadım şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

TUĞAL KÖSEMEN, @tugalkosemen

6.10.2025 21:07:59

5 puan verdi

Çok güzel..
Kurgusuyla,duygusuyla çok güzel bir
Ayrılık şiiri okudum usta kaleminizden değerli
Muzaffer bey'cim.Kutlarım,saygıyla esenlik dilerim.

keklik pınarı, @keklikpinari

12.9.2025 03:48:26

5 puan verdi

Şu gurbete dair ne varsa yazdım
Bir dut ağacından bam telli saz dım
Gönlüme nihavent türküler kazdım
Ben bu ayrılığa alışamadım

Kırdım zincirleri yollarda izim
Toz içinde kaldı ellerim yüzüm
Sizleri özledim dilde son sözüm
Ben bu ayrılığa alışamadım

Kaç gün doğdu battı hiç sayamadım
Çabuk büyüdüler ben doyamadım
Gurbet eller mesken anlayamadım
Ben bu ayrılığa alışamadım

Anlamadım Rüya mıydır düşmüdür
Akıl almaz bir acayip işmidir
Dünya denen acımıdır hoş mudur
Ben bu ayrılığa alışamadım

Umutlarım her gün biraz azalır
Kışlar bana kalır eller yaz alır
Dünya denen yerde kimler haz alır
Ben bu ayrılığa alışamadım

Tüm yollar patika Kayalı taşlı
Zaman zalim gözler her daim yaşlı
Bu yaşlı bedenim çileli başlı
Ben bu ayrılığa alışamadım

Gözüme diyorum dur yeter akma
Gönlüme diyorum hüzünle yakma
Meryemceyim sakın öfkeyle kalkma
Ben bu ayrılığa alışamadım

MERYEMCE

İlk yazdığım silindi hocam o daha güzeldi
Neyse
Naçizane bu naziremi kabul buyurun lütfen saygılarımla

keklik pınarı, @keklikpinari

12.9.2025 01:33:41

5 puan verdi

Yoruma doğaçlama güzel bir nazire yazmıştım elim değdi silindi çok üzgünüm

Kaleminiz daim olsun inşallah hocam güzel bir şiir düşmüş sayfaya
Saygılarımla

.birisi.(zekeriya duman), @birisi-zekeriya-duman

31.8.2025 01:07:50

5 puan verdi

dönüşsüz ayrılıklar çökmüş, şiirin çorak yüreğine.
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla.

Oğuzhan KÜLTE, @oguzhankulte

27.8.2025 11:51:00

5 puan verdi

Bağlılıkların zamanla içinde bağımlılığa evrilmesinden sonra yaşanan bir büyük deprem gibi değil midir "ayrılıklar". Bu anlamda iç yakan, İstikameti yitirenler gibi savruluşu da derinden hissettirendir ayrılık, dedirten müstesna dizelerdi. Yazan kalemi tebrik ediyor, saygı ve selamlarımı sunuyorum.