27
Yorum
62
Beğeni
4,9
Puan
1691
Okunma

Ve toprak yağmuru emer,
Öper dudaklarından düşlerimin.
Hani yağmur bulutların değildi?
Islatmayacaktı küllü yaşlardan örülü ağlama duvarımı?
Ve şu bulutlar, ela rengi gözlerimin
Korkunca büyüyen bebeklerine ait.
Hangimiz batmadık ki
Yağmurdan sonraki güneş gibi?
Kimine göre berekettik
Kimine göre ise felaket…
Görüyor musun sevgili
Gözlerimin daldığı şu kızıl ufku?
Kim bilir yağmur nasıl üşütmüştür
Yakıp kavuran güneşin kızıl gölgesini?
Dinle şimdi sevgili,
Sana ne yağmurlar anlatacağım,
Lakin kapat gözlerini lütfen,
Anlatırken ağlayacağım.
5.0
95% (37)
4.0
5% (2)