Ruha nefis bağ, tene ilaç
Ruh doyunca,nefis aç
Gördüm birbirine muhtaç
Bendeki bana erebilsem

İster iyi, ister kötü olsun
Senden gelen kabulüm
Başım gözüm üstüne
tendeki cana, diye bilsem

Benden kurtuldum, sen
Ben yokum ,sen varsın, sen
’la mğbuda illa sen’ ;Diye, diye
bir sefer,ağlayabilsem

kızımdan,oğlumdan
eşimden ,malımdan
mevki makamdan, çok
Allahım seni , sevebilsem

dil ile demek kolay
yaşam söze uymuyor
dil kulum,acizim derde
halde ah olabilsem

sen efendi, ben kulum
ayan beyan, sana halim
sürçü lisanda dilim
‘levvamede’ kalabilsem

helal kazanç, doğru söz
düzgün akide, kılavuz
Muhammed Aliye niyaz
Helal lokma yiyebilsem

İnsanları kırıp, üzenin
Kolay dini zor edenin
Zengini kayıran düzenin
Bozukluğun sayabilsem

Allahı sevdim desem
Meyvesi henüz ham
Aşkın abdesti bozulmuştur
Eğer haram yiyor isem

Zenginde haç zekat
fakirde savm salat
kala kaldı kelime-i şahdet
manasını bilebilsem

şirki, yalanı ; olanın
Ne dini kalır ne imanı
İmanın eğrilir dümeni
Eğer iftira ediyor isem

Nefsin yedi makamı
emmare bırakmaz yakamı
mutmainnede olanla
aşk abdesti alabilsem

aşk abdesti dile geldi
’iman;namaz ,naz, niyaz’ dedi
’eğer aşık isen ’illa edeb’ dedi
Adabsılıktan utanabilsem
Haya imandan bilebilsem