Hiç düşündün mü?
İnsanlar neden şiir yazmak ister
Şiirin içinde kaybolmak
Ve şiir mısrasında sıgınıp erimek
Mavi ışığın zerresinde
Sonsuz yolculuğunda yitip gitmek ister
Kaçmak belki de bütün ihanetlerden
Yağmura gebeyken göğün şimşek çakması
Şimşeğin gökyüzünün karnını yarması
Söz düellosu gibidir ki içini boşaltan
Göl kıyısında köy çıkışında ıssız bir mezarlık



Sen göğsümü sıkıştıran kırılgan koca yürek
Koca boşluk
Keşke! Şiir olsaydı hayat
Ama değil
Derin bir ah derin bir yalnızlık
Ve gün geçtikçe uslanmaz
Ahmaklığımzı ağlar ve yanarız




Kalbimin her köşesi hasret
Gökyüzünde kara bulut kara gurbet
Yol yol acılar dizisi
Gözlerden kalbe giden bir aynadır ki uzaklaştıkça kaybolur gider yansıması
Oysa, adını mutluluk dediklerinin
Dikenli bir yol gidiş bileti
Bir gül bahçesi ve umut güncesi hasretle özlenen
Umut bağının arka bahçesinde
Yeşersede arsız çimenler gibi unutma beni hatmi çiçekleri
Gülümseyen tan yeri güneş
Zaman zaman öfke nöbetlerinin patlayan atomundan
Cennetten elma yiyen havva ve adem kovulmuş
Ve ufkumuzda
Ayva kurusu bir umut
Ara sıra mısralar arasında yol alır...
Acılar hepten kusursuz...........





Nurten Ak Aygen
06.11.2015