KOR ATEŞLER

İnsanın yüreğine öyle bir kor ateşler düşer bazen,
Söndürmek istesen de asla söndüremezsin.
Hüzün öylesine sarar ki bedenini bazen,
Kurtulmak istesen de asla kurtulamazsın.

Sevdiklerine kendinden bile çok değer verirsin,
Fakat sen, değersiz kristal boncuk tanesisin.
Sen değer verdikçe, onların gözünde değersizleşirsin,
Yüreğin alevlenir, sen bile kendine yaklaşamazsın.

Hayat hep böyle acımasız , vicdansız sanırım,
Bu durumlarda kabuğuma çekilip içime kapanırım.
Gözlerim dolar ama, ben yaşlarımı hep yüreğine akıtırım,
Aşk uzaklara gitti, yakalamak istedim yakalayamadım.

Yüreğime bembeyaz sisler çöktü birden,
Etrafımdaki güzellikleri bile göremiyorum.
Sessizlik var her tarafta sanırım, yada ben duymuyorum,
Alın bu hüznü benden sizlere sesleniyorum.

Nursemin DOĞAN