0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
770
Okunma
ölümlü bir beden de
fani kelimelerin ölümsüzlüğü ile yazıyorum
şiir de bitti bu gece,
sana yüklediğim her kelime
infaza sürüklüyor kendini darağacında
aşka mı yoksa acıya mı ağlasam.
kalabalığımın kimsesizliği
yerle bir ediyor içimde ki güneşi
dibine kadar yalnızlığımın sessizliğindeyim
şimdi ölüm mü ?
yoksa şarkılar mı kanatır içimde ki kabuğu
dudaklarımda ki her çatlak
sensizliğin çölünden kalma
ben her dakika şükrederdim varlığına
insan nasıl da bir perde misali
karanlıkta bırakıyor umutlarını
sokaklar...
kuşların sabah ezanına nazır son ötüşü
benden beni aldığın son saatlerde
şehrin ışıkları,
son kez yanmıştı sana olan sevgime
