1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1067
Okunma
Bir gölgeymiş korktuğum sakındığım
Bir gece yarısı ayak sesleriyle ürperdiğim
Karanlıkta nefes nefese kalmışım gölgeden kaçarken
Bir zaman sonra farketmişim
Gölge benmişim meğer
Karanlıklara gizlenmiş duygularım
Saklamışım sakınmışım kimselerden
Bazen iyilik olmuşum bazen kötülük
Ben neymişim meğer
Gölgemden bile korkar olmuşum
Zulm etmişim meğer haksız yere
İyilik etmişim hak etmeyenlere
Vicdanımla yüzleşmemişim uzun bir süre
Korktuğum gölge meğer vicdanımmış benim
Küçük mutluluklarla mutlu olmayı bilmemişim
Hep fazlasını istemişim yetinmemişim
İyiyi kötüye ezdirmişim bilmeden
Uzaklaşmışım merhametten duygularımdan
Gözyaşlarımla beraber
Vicdanımla yüzleşirken buluverdim kendimi
Sordum sorguladım hatalarımla beni
Bir gölge beni kendime getirdi...
Cevap Yaz