Firari gecelerde yoksul gözyaşlarım
Islak caddelerde sensiz adımlarım
Belki bu hazan mevsimiydi
Son baharımızın
Sen baharımı alıpta gittin
Hüzün gözlüm
Bana senden hatıra kaldı bu gözyaşlarım

Hüzün gözlüm
Bambaşkaydı seni sevdiğim zamanlarım
Aklıma gelip durdukça o anlar
Sevgi güneşinin kıyısında ısınmaya çalışırdım
Aşk denizinin dalgalarıyla sevmeye alışırdım
Ama bilmeliydim ki
Gülü sevdasıyla koklamalıydım
Rüzgar çarpardı tenime üşürdüm
Her gece bir şişek gibi
Aklıma düşünce sen
Hüzün gözlüm
Yokluğunda bir kez daha ölürdüm

Hüzün gözlüm
Gözyaşı limanlarına demir attım sensiz
Kelepçelenmişcesine zaman
Durup kaldı çaresiz
Bir baharım vardı artık
O da sensiz sevdasız neşesiz
Herşey sensiz yarım kaldı anlayacağın
Tıpkı yüreğim gibi darmadağın
Gece ben kadar dertli
Ben kadar karanlıktı
Bulup sessiz bir köşe
Gökyüzü ve ben
Hiç durmadan ağladık
Ağladık be hüzün gözlüm...