Bir güneş oldun,dünyama doğdun.
Işığını sevdim,sıcaklığını sevdim seninle olmak için
kuru çulumu serdim yolunu beklerken seni,
sabırla beklemeyi sevdim,varsın yaksın sevdan beni,
bu aşk yakacaksa uğruna yanmayı sevdim.
Candan seven unutmaz.
Baharım oldun,gülünü sevdim,mormenekşeni sevdim,
laleni sevdim,hanımelini sevdim selvi dalında
bülbülünü sevdim,rengarenk gökkuşağını sevdim,
yağmur sonrası toprak kokunu sevdim.
Böyle seven unutmaz.
Güzün sıcağında bereketini sevdim,yalın ayak sahilinde
dolaşmayı sevdim,rıhtımında sandal gibi beklemeyi sevdim,
kulaklarımı patlatırcasına çağrışan cırcır böceğin uğultusunu
sevdim,geleceksin diye beklediğim yolları sevdim.
Ben sevenim,seven unutmaz.
Hazanda sararan yaprağını sevdim,seherde esen
meltemini sevdim,göçmen kuşların küme küme uçuşunu sevdim,
gece mehtapta hilal ay misali kaşlarını sevdim,her sabah ipek sesini,
tatlı gülüşünü sevdim sen sevilen bense candan seven.
Seven unutmaz.
Ya şimdi...Gök gürlüyor karabulutları acımasızca parçalara
bölen hırçın şimşeklerin içime sürüklediği korku ile
yağmura dünüşüyor gözyaşlarım,boğazımda düğümlenen
çare sandığım kelimeler ardı ardına sıkışıp kaldılar.
Bu sevgi bir mahkumun son arzusu misali senden dilediğim
bir parça mutluluktu.Oysa sen diyorsun ki git git uzaklara beni
unut diyorsun,demesi kolay giderim gitmesinede,gidince
kalbimdeki bu ateşi hangi uzaklık söndürebilir.
Gitsemde,kalsamda yanan ben olacağım,dedim ya
ben sevenim sense sevilen acıyı seven çekermiş bari bırakta
yakınında öleyimde,seni onun kadar sevdiğim fatiha’yı okursun.
Can bedende ayrılsada sevgin ruhumdan ayrımayacak,
seni çok seviyorum o yüzden SEVEN UNUTMAZ.

Hacı TİMURTAŞ