Sözcüklerde hayat bulmamış
Ucu yanık mektuba yazılmamış
Bir sevda altı üstü
Kendi kimsesiz kabuğuna çekildiğinde zaman
Ahraz kelimeler kadar ağlamaklı
Belki de;
En özgür anları ruhumun
Tutuklu kalıp gözlerine
Senden bir adım öteye
Gidemediği zamanlardı

En dramatik sahnesini seçmişçesine hayatın
Öylece bırakıp kendini izbe kaldırımlara
Sessiz sitemsiz bir ömür geçti

Zaten hep boşunaydı kendimi bildim bileli
Kavgalar
İncir çekirdeği ayrılıklar
Tükenmeye mahkum sevdalar

Ama gözlerin
Gözlerin bir başka deniz
İçinde boğulmaya her zaman müsait
Dalgalar mutedil
Ki çırpınmak;
Benim için zaten hep anlamsızdı
Dedim ya;
Belki de en özgür anları ruhumun
Tutuklu kalıp gözlerinde
Senden bir adım öteye
Gidemediği zamanlardı




Bir başka yürekte çarpmak ise maksadın; bırak kendine doğru düşsün ilk adımların.
Yürü yüreğim. Kim tutar seni...