Senin değil bu kaderin seçimi
Bu durumun Babam burktu içimi
Artık köyde yapamazdın geçimi
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Konu komşu hep vedaya geldiler
Hüzünden kederden payı aldılar
Hüzün dolup boynu bükük kaldılar
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Başlayınca helallikler almaya
Gözlerin başladı yaşlan dolmaya
Hiç razın olmadı köyden gelmeye
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Yaşın ilerledi seksen beş yaşın
Hatırı var sende toprağı taşın
Burda sonmuş demek ekmeğin aşın
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Çaresizdin köyde kalmıştın naçar
Hayali kurarsın elinden uçar
Gönül işte bir gün her şeyden geçer
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Sitem edip belki bize kırıldın
Kader deyip kaderine darıldın
Komşuları öpüp tek tek sarıldın
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Böyle şeyler gitmesede hoşuna
Sende geldin o feleğin tuşuna
Mecbur kaldık kızma bize boşuna
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Ayakların gitse gönlün gitmiyor
Şu dünyanın hiç çilesi bitmiyor
Kader de var ise gücün yetmiyor
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Biri beşi toparladın kırk ettin
Hayat acımasız bunu farkettin
En sonunda bak yurdunu terkettin
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Kapımıza vurduk kara kilidi
Vatanın da yavan yesen bal idi
Sanki köyün küllükleri gül idi
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Göz yaşların damla damla akarken
İçim parçalandı dönüp bakarken
Çok zor oldu babam köyden çıkarken
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Evi tuttuk kiraladık Kayaş tan
Yeni bir hayata sil yeni baştan
Kader yazılırmış derler doğuştan
Kaderin böyleymiş üzülme Babam

Ruhun bedeni ne sorsam darmıdır
Ayrılık bir ateş midir kor mudur
Kul Hızır’ım bunda suçum varımıdır
Kaderin böyleymiş üzülme Babam
Kaderin böyleymiş üzülme Babam
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)