Ne sahibi vardı bu şehrin
Ne de, kalbimin yeri vardı bu şehirde
Lâyıkta değildi bu şehir sevgime.

Dinle ey aşk,
Kalbim sana emanetken,
Ben yine de dik durdum, yaşıyorum.

Kırgınım sana,
Kızgınım kendime,
Geçmedi, faydası olmadı hiç bir şeyin
Ne acımı dindirmeye,
Ne de, yaralarımı sarmaya.

Her gece, bir mucize bekledim
Yetmedi hiç bir şey beni sıcaklığınla sarmaya
Elim kolum bağlıydı,
Yorgundum,
Gözlerimi kapadım,
Sevdiklerim nerede ? diye sordum kalbime.

Zor muydu ? sevgimi saklamak bu şehirde
Belki de, ben iyi değildim
Belki de, canım yanıyordu
Belki de, susuyordum acımdan
Belki de, dayanma gücümü sınıyordum acıyla
Belki de, viran olan bu şehirde
Kalbimin acılarını topluyordum
Zamana sarılıp,ağlayarak,
Kim bilir !
Kalbimde yanan aşk ateşini
Söndürmeye çalışıyordum belki de.

Belki de
Kalbimi toplayıp,
Bitmeyen gecelere veda ediyordum
Sessiz sedasız
Kendim olmaya çalışarak..

Çerkez Kızı
23.10.2015

Değerli Seçki kuruluna ,seçkiye değer buldukları için teşekkür ederim.sağolun.