Görürsün bak....
nefes aldığın her gün içine oturacağım.
"seni seviyorum" sözünü her heba edene inanıp,
kuzu kuzu yalnızlığına döndükçe,
yağmalanmış duygularını evlat edinebilecek tek yüreğe,
bana gitmek isteyeceksin.
bıraktığın yerde olmayacağım...

sol yanındaki o bayram çocuğu telaşını,
kimler için harcadığını gördükçe,
hem dizlerin kanayacak hem gözlerin.
üstelik teselli edenler de olmayacak.
yaralarını kendin üflemek isteyeceksin,
nefesin yarım kalacak.
gözyaşlarını kendin sileceksin.
bir mendin dahi verenin bulunmayacak.
yitirdiğin saflığını aramakla geçecek kalan yılların.
en koyu muhabbetlerin bensizlikle olacak.
hangi yöne baksan kanadı ve kolu kırılmış pişmanlıkların,
"sen bunu haketmiştin" dercesine selama duracak...


Görürsün...demedi deme....
her aynaya baktığında saçındaki aklar yüzündeki çizigilerle
kanlı bıçaklı olacak.
uykuyu ıskaladığın gecelerin en koyu vakitlerinde
yüreğini kaplayan ahlara bir Allah’ın kulu sahip çıkmayacak.
elinde avucunda biriktirdiğin ne kadar Amin varsa,
"belki başka bahara" tesellisiyle sonlanacak.
içine oturacak kıymetimi bilmemen,
ölene dek oradan çıkmayacak...22/10/2015 Can ÇALIŞKAN