YÜREK SÖYLER KALEM YAZAR

Gece olur dertler azar
Yürek söyler kalem yazar
Umut çizgi çizgi bölünür...
Yalnizlık bedeni sarar
Yalnizlik seni arar
Umut taş duvara gömülür...

Mevsim yazdan kış olur
Bahar ayrılığında kaybolur
Oysa ki güneş çoktan gitmiştir...
Sonu gelmeyen nehir gibi
Seni içtiğim zehir gibi
Vuslatım çoktan bitmiştir...

Bir şehrin sokakları
Arar şimdi o anıları
Paramparça duygulariyla...
Sira dağlara uzar bakişlar
Sessizlikte kıvrılır raylar
Kapkara dumanlariyla...

Bir selam bekler buna muhtaçtir
Aylardir gönül sana açtır
Gelmiyceğini bile bile...
Hep saklar içerisinde
Yaşadiklari gerisinde
Gözyaşlarını sile sile...

Mavi karalanir beyaz söner
Dünya sensiz mi döner
Deprem misali parçalanarak...
Öyle yada böyle
Durma artik birşey söyle
Yüreğime doğru kanatlanarak...

(Y.K.Ş)