Yalan yaşıyoruz herşey gündelik
Gündelik avuntular
Bulutlar kabarmış kuzeyden
Arabalar geçiyor yollardan vızıl vızıl
Güneş se sersem tavuk gibi görünmüyor bulutlardan

Görünmüyor dağlar uzaklarda
Gri bir sis çemberinden
Kumrular dolaşıyor sürüyle
Sessiz bir tayyare iz bırakıp gidiyor gökyüzünden




Neyi düşlüyorum belli değil
Kolum kanadım bağlıdır sanki
Bom boş bir çuval gibi iki büküldüm
Derme çatma hayat felsefemden
Sıkıldım çok yorgunum




Anlatmak güç alt üst olmuş
Duygular çıkmaz sokak harap
Her defasında lafimı ağzıma tıkıyorsun
Ey solan gül kalk gidelim
İmkânsız seninle tartışmak
İyisi mi susalım bırak herşeyi
Gözlerimiz konuşsun




Biliyor musun hiç varacağımız yok
O beyinlerimizdeki hücrede yasaklanan imgeye
Kundaktaki bir bebek kadar aciziz
Belki de kendimizden
Esiriz kendi yarattığımız tutsaklığa
Bir menzil varsa eğer göğün kanatları altında
Gidince göreceğiz
Sol yanımızda parçalandı
Derken kanaat edelim
Azımıza ve çoğumuza ki zamanında
Gelip geçici han kapısıdır dünya.......
Sus bastık bagrımıza..........................





Nurten Ak Aygen
21.10.2015