Diner mi sanıyorsun yokluğunda gam keder
Bu dert beni öldürür belkide verem eder
Görenler iç geçirir derler nasıl derbeder
Dilerim ki bu aşka kimseler olmaz engel



Kerem gibi kül olup yanmalı mıyım sence
Sayende eriyorum mum misali her gece
Kör kütük sarhoş olup aşkını içe içe
Her önüne gelense bana takıyor çengel



Sayamadım yılları hasretinle yandığım
Her sözüne ufacık çocuk gibi kandığım
Gece gündüz duam sın vakitsizce andığım
Göz yaşımın yanında aciz kalır inan sel



Yinede hasta şu gönlüm yine iyi değilim
Hasretinden susadım kuruyor ağzım dilim
Dalında açmaz oldu tomurcuk kaldı gülüm
Yerden yere vurarak savuruyor kaba yel



Aşk yolunda olmadı hiç bir kula eyvahım
Kararan şu dünyama olmaz mısın sen mahım
İsyan dayım her gece arşa çıkıyor ahım
Hasretin doruklarda yeter artık çık da gel

*
VEYSEL KIZLARKAYASI
21.EKİM.2015